تجلّي چهرۀ آدم (ع) در خداوندنامه

حضرت آدم (ع)، در منظومۀ خداوندنامه، از ابتداي آفرينش، مورد بررسي قرار مي گيرد. صباي كاشاني، در پرداختن به اين داستان زيبا، به قرآن نظر داشته است. آدم (ع)، در متن مورد پژوهشِ اين مقاله، آفريده اي است خاص، كه به دست خدا، موجود شده؛ او، مرحله به مرحله، طي طريق مي كند تا براي خليفه اللّهي آماده گردد. آدم (ع) در مسير تكامل خويش، در معرض ابتلاي الهي قرار مي گيرد و نهايتاً با توبه و اظهار تضرّع به درگاه الهي، جايگاه خويش را مي يابد. آدم (ع)، جايگاه معرفت الهي است و به مرور، اين محبّت، به پختگي مي رسد و نجات بخش او مي-گردد. او، طي سلوك خويش، با خالي شدن از غير حق، سرانجام به مقام خلافت الهي دست مي يابد.