ابن يمين، معلّم اخلاق (بر مبناي نظريه ي جامعه شناسي ادبيات گولدمن)

ادبيات هر عصري آيينه اي است كه احوال حاكم بر آن زمان را منعكس مي كند. اشعار ابن يمين فريومدي بيانگر تفكّر و تعمق وي در مسائل روزگارش است. اگرچه درباره ي آثار اين شاعر، تحقيقات باارزشي صورت گرفته است، غور در سروده هاي حكيمانه ي ايشان، در عصر امروز، براي داشتن ارتباط اجتماعي سالم و اخلاق مدار ضروري به نظر مي رسد. اين جستار، با استفاده از منابع كتابخانه اي و با بهره گيري از روش توصيفي – تحليلي و نظريه ي جامعه شناسي ادبياتِ »لوسي ين گولدمن» مهم ترين مؤلفه هاي اخلاق اجتماعي را در اشعار ابن يمين مطالعه كرده است. ستايش بخشندگي و دوري از بخل و خسّت، منّت ناپذيري و توصيه به قناعت، ستايش تواضع و دوري از تكبّر، عدالت خواهي، توصيه به نيكي و پرهيز از بدي، ذمّ مردم آزاري، سفارش به مشورت، ستايش دوست و دوستي، توصيه به هم نشيني با نيكان و دوري از هم نشيني با بدان و... از مهم ترين اندرزهاي ابن يمين به جامعه ي عصر خويش است. حاصل سخن اين كه: مطالعه در اشعار اين شاعر نشان مي دهد كه ابن يمين به مسائل اجتماعي و اخلاقي جامعه ي خويش توجّه خاصّي داشته و همچون جامعه شناس، مسايل جامعه ي خويش را از زواياي مختلف نگريسته و با سرودن اشعار اخلاقي، اجتماعي و تعليمي رسالت خود را براي رسيدن به جامعه ي آرماني انجام داده است.