شماره ركورد كنفرانس :
3797
عنوان مقاله :
بررسي آراء مولوي و كارلوس كاستاندا در زمينة فلسفة خلقت موجودات زنده: تحليل انتقاديِ شيوه‌هاي استدلال
پديدآورندگان :
نادري‌فر عبدالرضا Abdolreza.naderifar@gmail.com استاديار گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه رازي , مالمير محمدابراهيم Abdolreza.naderifar@gmail.com دانشيار گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه رازي , ملكيان كمال دانشگاه رازي
كليدواژه :
مولوي , كاستاندا , چرايي خلقت , استدلال , مثنوي معنوي
عنوان كنفرانس :
دوازدهمين همايش بين المللي انجمن ترويج زبان و ادبيات فارسي ايران
چكيده فارسي :
مقالة حاضر مي‌كوشد تا با تحليل آراء مولانا دربارة چرايي حيات و مرگِ موجودات زنده در مثنوي معنوي و مقايسة آن با آموزه‌هاي موجود در آثار كارلوس كاستاندا، كارآموزِ مكتب شمنهاي مكزيك، قدرتِ اقناع‌كنندگي آراء معرفت‌شناختي در آثار اين دو سالك رازآشنا را از منظر شيوة استدلال و تأثير آن بر پذيرش نظريِ اين آراء بررسي كند. شيوه‌هاي استدلال در هر كدام از ديدگاه‌هاي فوق مبتني بر رويكرد معرفت‌شناختيِ آنها بوده و قدرت آنها در باور‌پذيركردنِ اين آراء و اقناعِ مخاطب نيز مسبوق به همان اصول معرفت‌شناختي است. استدلال‌هاي مولوي در اين زمينه تكيه بر تأويل و تفسير متون داشته و از اين رو دريافت‌هاي دستِ دوم محسوب مي‌شوند؛ حال آنكه استدلال‌هاي موجود در آثار كاستاندا بر اساس نوعي دريافت شهودي مستقيم است كه آن را «ديدن» مي‌نامد. تحليل‌ها نشان مي‌دهد كه قدرت اقناع‌كنندگي استدلال‌هاي هستي‌شناختي در آثار كاستاندا از لحاظ نظري بسيار قوي‌تر و باورپذيرتر از مولوي مي‌باشد؛ با اين حال نوعي شباهت در نتيجه‌گيري دربارة فلسفة خلقت انسان در آراء آنها مشاهده مي‌شود.
