بررسي داستان سياوش بر پايه نظريه تمايل محاكاتي رنه ژرار

شاهنامه مجموعه باورها، اعتقادات، تمايلات و خواسته هاي پيشينيان در روزگاري كهن و يا به تعبيري تازه تر تبلور ناخودآگاه جمعي ايرانيان مي باشد كه براي شناخت مفاهيم و پيامهاي نهفته در اين متن حماسي اسطوره اي نياز به كند و كاوهايي عميق تر و آگاهانه تر مي باشد. با توجه به مكاتب ادبي نو و نظريات روانشناسانه صاحبنظران امروزي، پژوهشگران و منتقدان بسياري به بررسي و تحليل اساطير روي آورده اند؛ چه، نقد و بررسي مفاهيم كهن و اسطوره و حماسه بر پايه موازين علمي روان شناختي نوين اگر نه همه ي حقايق را بازگو مي كند، انديشه و ديدگاهي نو را فرا روي خوانندگان قرار مي دهد و مسأله را از ابعاد ديگري مي نماياند. در اين ميان رنه ژرار متفكر معاصر فرانسوي صاحب نظريه ي «تمايل محاكاتي» كه يكي از نظريه‌هاي مهم انسان شناسي در سده ي بيستم ميلادي است، مدعي است، منشاء اكثر منازعات و خشونت ها در تاريخ، ميل محاكاتي است، اغلب جوامع بشري، براي كاستن از شدت و حدّت اين تنازعات، قرباني اي «بلاگردان» را وجه المصالحه ي اربابان قدرت قرار مي دهند. در اين پژوهش داستان سياوش را از اين منظر مورد بررسي قرار مي‌دهيم.