بررسي نقش زن در اشعار گيلكي شاعران گيلكي سرا بر اساس نظريه ي بازتاب واقعيت

بررسي نگرش هاي مختلف به شخصيت و نقش زن در ادبيات از جايگاه ويژ‌ه‌اي برخوردار است، چرا كه آگاهي از نقش زن در شعر كه نمادي از « زندگي معقول» است، ما را به درك و فهم درستي از نقش و حضور او در اجتماع زمانه‌ي خويش رهنمون مي كند. نقش زن در شعر گيلكي مي‌تواند مبين جامعه‌اي‌ باشدكه او با توجه به‌ رويكردهاي اجتماعي و فرهنگي در آن زندگي مي كند. پژوهش حاضر، با هدف مطالعه‌ي نقش زن در اشعار گيلكي به دنبال يافتن پاسخي براي اين پرسش است كه « مهم ترين نقش زن در اشعار شاعران گيلكي سرا بر اساس ساختار جامعه و واقعيت هاي اجتماعي چيست؟» پيكره‌ي داده‌هاي پژوهش حاضر به روش كتابخانه‌اي از ميان اشعار گيلكيِ محمد بشرا، اباذرغلامي و محمدتقي پوراحمد جكتاجي و مسعود پورهادي گردآوري شده و سپس در ارتباط‌‌ با موضوع مورد بحث، بر اساس نظريه‌ي بازتاب واقعيت به توصيف و تحليل درآمده‌ است. نگارنده در اين نوشتار نشان‌ مي‌دهد كه با توجه به اقليم و جغرافياي گيلان، پررنگ ترين نقش زن در اشعار گيلكي در كارِ خانه و كشاورزي و پس از آن مادرانگي و عشق و دلدادگي است.