بررسي شخصيت كودك در حكايت‌هاي عرفاني با تأكيد بر هزار حكايت صوفيان

هزار حكايت صوفيان كتاب كمتر شناخته شده و كميابي است كه با استفاده از شگردهاي ادبي به يك اثر خلاق و ارزشمند عرفاني تبديل شده است. يكي از اين شگردها، فضاي داستاني و روايتي حاكم در اين اثر است كه شخصيت‌هاي متنوع و برجسته‌ي عرفاني را به تصوير مي‌كشد. يكي از انواع شخصيت‌ها، شخصيت كودك مي‌باشد كه معمولا در حكايت‌هاي عرفاني حضور دارد اما نقش آن نسبت به ديگر شخصيت‌ها، كم رنگ‌تر است. بهترين منبعي كه مي‌تواند در اين زمينه مورد بررسي قرار بگيرد هزار حكايت صوفيان است. بسامد شخصيت كودك در اين اثر چهارده مورد مي‌باشد كه اغلب در حكايت‌هاي اين اثر، ساده و به صورت عام بكار رفته است. گاهي شخصيت كودك حكم راهنما و مرشد را براي ديگر شخصيت‌ها دارد و گاهي در قالب شخصيت كودك به ايفاي نقش مي‌پردازد. شخصيت كودك با تمام سادگي، از جامعيت و ثبات نسبي برخوردار است. مباني اين پژوهش براساس پردازش شخصيت كودك و نقش آن در حكايت‌هاي عرفاني تشكيل و مورد پردازش قرار گرفته است.