بررسي و تحليل آرايه هاي بديعي و كاركردهاي آنها در سوره روم

يكي از روش هاي زيبا سازي سخن به كارگيري آرايه هاي بديعي و همسويي آن با معنا در جهت تقويت موسيقي و دلنشين سازي آن است كه بهترين نمونه هاي آن را در قرآن كريم بايد ديد سوره ي روم، يكي از سوره هاي مكّي قرآن كريم است كه در كنار برجستگي معنايي، داراي زيبايي هاي شكلي نيز است. اين سوره، پر از آرايه هاي بديعي همچون سجع، جناس، تضاد، مقابله و غيره مي باشد كه جلوه و زيبايي خاصي براي مخاطب ايجاد كرده است. بنابراين اين پژوهش به دنبال آن هست كه آرايه هاي بديعي اين سوره را با رويكرد زيبايي شناختي و با روش توصيفي- تحليلي، مورد بررسي و تحليل قرار دهد. البته لازم به ذكر است كه شيوه جمع آوري داده ها، اسنادي و كتابخانه اي است. شايان ذكر است. طبق اين پژوهش، آرايه هاي بديعي، يكي از جلوه هاي زيبايي شناختي سوره روم به شمار مي رود كه خللي به معناي آيه ها وارد نكرده است. در اين سوره، انواع آرايه هاي ادبي را مي توان مشاهده كرد اما كاربرد آرايه ي تضاد، مراعات نظير، تكرار و سجع متوازي، بيشتر از ديگر آرايه ها است. نكته ديگر اين است كه آرايه هاي بديعي در سوره روم، علاوه بر كاركرد معنايي، سبب شدند كه موسيقي آيات نيز تقويت شود.