مروري نظام مند بر چهارچوب ها، مزايا، شاخص هاي سنجش و فاكتورهاي كليدي موفقيّت معماري سازماني

معماري سازماني شرح صريحي از اسناد و مدارك موجود، روابط مطلوب بين كسب وكار، فرآيندها و فناوري اطلاعات مي باشد و يك طرح كلي براي ايجاد سيستم هاي اطلاعاتي گستره در سطح سازمان فراهم مي نمايد. در واقع معماري سازماني از طريق همسوسازي فرآيندهاي كسب وكار با داده ها و فناوري، به اجراي استراتژي يك سازمان به شيوه اي هماهنگ،كمك مي كند. اين پژوهش به بررسي و مقايسه ادبيات پيشين و مقالات آكادميك در زمينه مزاياي حاصل از اتخاذ و كاربرد معماري سازماني، شاخص ها و چهارچوب هاي مدلسازي آن و همچنين عوامل تأثيرگذار بر پياده سازي معماري سازماني مي پردازد. نتايج اين مقاله، حاكي از آن است كه عواملي از جمله، درك روشن و شفاف از كسب وكار سازمان، افزايش پاسخگويي به تغيير و مديريت آن، يكپارچگي سيستم هاي اطلاعاتي، سرمايه گذاري هاي فناوري اطلاعات و استراتژي هاي كسب،توسعه و نگهداري استانداردهاي معماري سازماني، همسوسازي كسب و كار با فناوري اطلاعات، بهبود فرآيندهاي كسب وكار، چابكي سازماني، مديريت ريسك و حاكميت سازماني از نقطه نظرهاي مختلف در معماري سازماني مورد توجه قرار گرفته اند. نتايج اين مقاله به ايجاد شناخت بهتر از معماري سازماني و در نتيجه پياده سازي و اجراي موفق آن كمك مي كند.