تاثير تيمار دمايي در مراحل مختلف رشد­ي بر صفات زراعي طارم محلي در گلخانه

براي بررسي تاثير تيمار دمايي بر رشد رقم طارم محلي ،آزمايشي بصورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي در سه تكرار در گلخانه معاونت مؤسسه تحقيقات برنج در سال 1394 انجام شد. تيمار­ها شامل T1، نشاكاري تا متوسط پنجه زني، T2، متوسط پنجه زني تا V شدن برگها، T3، در مرحله V شدن برگها تا گلدهي ، T4 در مرحله گلدهي تا پر شدن دانه در دماي oc14، به مدت 20 روز قرار گرفته و سپس به دماي oc32 منتقل شدند. تيمار T5 در طول دوره رشد در دماي oc32 و تيمار T6 در دماي oc14 نگهداري شدند. صفات ارتفاع بوته، تعداد پنجه و سطح برگ در كپه و قرائت كلروفيل متر پس از اعمال تيمار دمايي در هر مرحله رشدي اندازه­گيري شد. اجزاي عملكرد و عملكرد هر كپه نيز در زمان رسيدن فيزيولوژيكي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه ارتفاع بوته، تعداد پنجه و سطح برگ در كپه و قرائت كلروفيل متر بين 20-40 درصد در هر مرحله رشدي نسبت به دماي oc32 كاهش نشان داد. تيمار T1و T2باعث تاخير 15روزه ولي تيمار T6 باعث تاخير30روزه در رسيدن فيزيولوزيكي رقم طارم محلي شد. مقايسه ميانگين عملكرد و اجزاي عملكرد نشان داد كه كاهش 40 تا 70 درصدي در مقايسه با تيمار T5 وجود دارد. همواره بيشترين كاهش مربوط به تيمار T6 بوده است.