اثرات كم آبياري و كود نيتروژن بر عملكرد و برخي صفات فيزيولوژيك سويا

به‌منظور بررسي اثرات كم آبياري و كود نيتروژن بر عملكرد دانه و برخي صفات فيزيولوژيك دو رقم سويا، آزمايشي در مزرعه به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در كرمان، بهار سال 1394 انجام شد. عامل اصلي سه سطح آبياري بود كه در پتانسيل‌هاي رطوبتي 40-35 (I1)، 60-55 (I2) و 80-75 (I3) سانتي بار خاك انجام شد و عامل فرعي چهار سطح كود نيتروژن (صفر، 50، 100 و 150 كيلوگرم در هكتار) و دو رقم سويا (L17 و ويليامز) بودند. صفات مورد مطالعه عملكرد دانه، شاخص سطح برگ، محتوي نسبي آب برگ و پرولين بودند. نتايج نشان دادند كه همه صفات به‌طور معني‌داري تحت تأثير سطوح آبياري قرار گرفتند و تنش خشكي منجر به كاهش آنها گرديد. مصرف كود نيتروژن نيز سبب افزايش همه صفات مورد بررسي گرديد. اثر متقابل آبياري در رقم، و اثر متقابل آبياري در نيتروژن صفت پرولين را تحت تأثير خود قرار دادند. در شرايط تنش خشكي رقم ويليامز نسبت به لاين L17 بالاترين عملكرد دانه را توليد نمود در حالي كه بيشترين، محتواي پرولين برگ و محتواي آب نسبي برگ مربوط به لاين L17 بود. نتايج اين آزمايش نشان داد كه مصرف نيتروژن باعث افزايش سطح برگ، محتواي نسبي آب برگ و ميزان پرولين برگ در شرايط تنش خشكي گرديد و عملكرد دانه سويا را افزايش داد.