بررسي روش‌هاي تخمين عمر باقي مانده پنل هاي آبگرد بدنه كوره قوس الكتريكي شركت صنايع فولاد كرمان

تخمين عمر باقي مانده قطعات در مجتمع هاي صنعتي و نيروگاهي به دليل استراتژيك بودن اين قطعات مورد توجه صنايع و مراكز تحقيقاتي مي باشد پنل هاي آبگرد كوره هاي قوس الكتريكي كه در معرض دماي بالاي كوره قرار دارندكه بدلايل متفاوتي دچار تخريب زودرس مي شوند، براي افزايش طول عمر پنل ها و كاهش دورة زماني تعميرات لازم است تا اين عمل فرسايش شناسايي شده و جهت جلوگيري از بروز آن‌ها و دستورالعمل ساخت اصلاح شود. در اين تحقيق روش‌هاي غيرمخرب تخمين و افزايش طول عمر باقي مانده پنل هاي آبگرد كوره قوس الكتريكي شركت صنايع فولاد كرمان كه از جنس كربن استيل ASTM A 106 Gr B با عمر كاركرد حدود ۴ سال مي باشند مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به محاسبات پارامتر لارسون-ميلر مي‌توان گفت كه مكانيزم خزشي محدود كننده عمر نمي‌باشد، همچنين نتايج متالوگرافي در تيوپ هاي شماره ۱، ۶ و ۱۲نشان داد كه هيچگونه تخريب خزشي صورت نگرفته است پس مي‌توان اين تيوب¬ها را به مدت حدود۱۲ هزار ساعت ديگر بدون نياز به بازرسي در سرويس قرار داد، اما در مورد تيوپ شماره۳ و۶ با بررسي تصاوير متالوگرافي و محاسبات پارامتر لارسون ميلر ، با توجه به اينكه در مناطق حساس حرارتي كوره مي باشند عمرآن‌ها كمتر از ۶ هزار ساعت ديگر تخمين زده شده كه ضمن بازرسي نياز به تعويض دارد. همچنين بررسي تأثير پارامترهاي سيالاتي كه سبب كاهش تلفات انرژي در كوره هاي قوس الكتريك براي پنل‌هاي آبگرد و كاهش توقفات كوره هاي قوس الكتريك در اثر سوراخ شدن پنل‌هاي آبگرد مي باشد در اين مقاله ارائه گرديده است.