بررسي تامين پايدار آب صنعتي از طريق تصفيه مجدد پسماند حاصل از فرآيند توليد فولاد مباركه اصفهان

يكي از اصلي‌ترين عوامل و نيازهاي صنعت وجود آب است در برخي از صنايع آب به عنوان ماده اوليه و در ساير موارد به عنوان حامل انرژي و سيال خنك‌كننده در فرآيندها مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در صنعت فولاد مصرف آب، عمدتاً جهت خنك سازي در فرآيندهاي توليدي است و در صورت نبود آب توليد فولاد غير ممكن بوده و عملاً جايگزيني براي آب وجود ندارد. شركت فولاد مباركه در زمان ساخت، بدليل وجود حوضه آبريز زاينده رود در نزديكي شهرستان مباركه مكان يابي شد متاسفانه بدليل خشكسالي‌هاي سالهاي گذشته در چندين مورد تامين كمي و كيفي آب از زاينده رود براي فولاد مباركه امكان پذير نبوده است و در مواردي باعث اعمال محدوديت به خطوط توليدي و يا توقف كامل توليد گرديده است اين مشكلات سبب شد تا استراتژي‌هاي بلند مدت فولاد مباركه در جهت تامين آب مورد نياز از منابع پايدارتر شكل گيرد. هدف از ارايه اين مقاله علاوه بر معرفي روش استفاده مجدد از پساب جهت مصارف مختلف ، درجه تصفيه مورد نياز جهت تامين آب صنعتي، استاندارد زيست محيطي در كاربرد مجدد از پساب صنعتي مرور مي گردد. بدين منظور شركت فولاد مباركه اقدام به ارتقاء كمي و كيفي تصفيه خانه پساب صنعتي خود نمود تا خروجي اين تصفيه خانه در حد كيفيت آب صنعتي باشد و مجدداً به خطوط توليدي منتقل گردد.