بررسي راهكارهاي تحليل كارايي ابر با ماشين هاي مجازي وابسته به صف

رايانش ابري به عنوان نسل بعدي معماري سازماني فناوري اطلاعات شناخته شده است. اين معماري، نرم افزارهاي كاربردي و پايگاه هاي داده اي را به مراكز داده اي بعيد منتقل ميكند. اين نوع پردازش، بعنوان تامين كندده بعدي منابع محاسباتي شناخته شده است. ابرهاي عمومي بسياري براي توسعه دهندگان موجودند تا كاربردهاي وب را بر روي آن منتقل نمايند. از اين جهت برنامه ريزي مديريت منابع محاسباتي يكي از مهمترين جنبه هاي پردازش ابري به شمار مي آيد. در اين مقاله مدلي مبتني بر صف براي مديريت كارايي ابر معرفي شده است كه در آن، كاربردهاي وب به عنوان صف و ماشين هاي مجازي بعنوان سرويس دهنده منظور شده اند. تئوري صف بگونه اي به كار برده شده است كه بتوان ايجاد و حذف سرويس دهنده ها را مديريت نمود. مورد مطالعه اي صورت گرفته است تا قادر به تنظيم تعداد ماشين هاي مجازي باشد.