توليد امولسيون روغن در آب حاوي اسانس بهارنارنج، صمغ عربي و مالتودكسترين و مدلسازي فازي پايداري امولسيون

هدف از اين مطالعه، تهيه امولسيوني پايدار از اسانس بهارنارنج و صمغ عربي و مالتودكسترين و سوكروز به عنوان پوشش براي اين اسانس بود. با تركيب اسانس در سه سطح 1/5% و 3% و 6% و غلظت هاي مختلف ي از مواد پوشش، امولسيون هاي متفاوتي توليد شد. به منظور بررسي پايداري فيزيكي، امولسيون ها در سه دماي 4 و 25 و 40 درجه سانتيگراد به مدت يك ماه نگهداري شدند. نتايج نشان داد افزايش غلظت اسانس منجر به كاهش شاخص خامه اي شدن كه يك ي از شاخص هاي ناپايداري فيزيكي در امولسيون هاي روغن در آب است، گرديد. با افزايش دما، اگرچه شاخص خامه اي شدن كاهش يافت؛ اما درعوض نمونه ها به ناپايداري از نوع به هم پيوستگي يا فلوكوله شدن دچار شدند. با افز ايش غلظت صمغ عربي به كار رفته در امولسيون ها، انديس خامه اي شدن به طور معني داري ( 0/05 gt;P) كاهش يافت. بعلاوه يك سامانه فازي برپايه ي شبكه ي عصبي تطبيقي (انفيس) براي مدلسازي ماندگاري امولسيون مورد استفاده قرار گرفت. بررسي ها نشان داد كه انفيس با ميزان دقت بالايي مي تواند ويژگي ماندگاري امولسيون را پيشگويي كند و هزينه آزمايشات تجربي را بكاهد.