شماره ركورد كنفرانس :
3817
عنوان مقاله :
مدلسازي فازي تغييرات ضريب مركز ثقل شناور و بهينه سازي توابع درياماني با استفاده از الگوريتم ژنتيك
پديدآورندگان :
خسروي بابادي محسن mohsen_khb@yahoo.com دكتري مهندسي دريا، دانشگاه صنعتي اميركبير؛ , مظاهري پژمان pejman.mazaheri@aut.ac.ir كارشناسي ارشد مهندسي صنايع، دانشگاه صنعتي اميركبير؛ , قاسمي حسن gasemi@aut.ac.ir دكتري مهندسي دريا، عضو هيئت علمي دانشگاه صنعتي امير كبير؛
تعداد صفحه :
12
كليدواژه :
بهينه¬سازي توابع درياماني , الگوريتم ژنتيك , مدلسازي فازي خطوط بدنه , KB , كروت
سال انتشار :
1396
عنوان كنفرانس :
نوزدهمين همايش ملي صنايع دريايي
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
در سالهاي اخير توجه بيشتري به پيش‏بيني و بررسي رفتار شناور در دريا (seakeeping) شده است. در شناورهاي تندرو و سبك هرچه سرعت شناور رو به افزايش ميگذارد اهميت اين محاسبات بيشتر ميشود. هدف اين مطالعه، تغييرات ضريب ثقليت شناور از كف (KB) بصورتي است كه كمترين تاثير بر روي ضرايب هيدروديناميكي ديگر شناور در مدلسازي آن اعمال شود. بدين منظور با استفاده از طراحي يك سيستم فازي، خطوط بدنه شناور در سه زاويه برخورد 120، 150 و 180درجه در بازه تغييرات ضريب KB 2%+ و 2%- مدلسازي شده و خطوط بدنه هندسه شناور براي هر تغيير ساخته و توابع درياماني(شامل هيو ، پيچ ، رول ، مقاومت اضافي و ضريب دريازدگي ) هر فرم بدنه در هريك از زواياي برخورد محاسبه مي¬شود. سپس تغييرات هر يك از توابع درياماني با استفاده از روش تطبيق چندجمله¬اي مدلسازي رياضي شده و با استفاده از روش بهينه¬سازي چند هدفه الگوريتم ژنتيك، مقدار KB بهينه محاسبه شده است. روش ارائه شده در اين مقاله بر روي يك شناور كروت اجرا و تست شده و نتايج بدست آمده از شبيه¬سازي خطوط بدنه شناور در KB بهينه و مقايسه توابع درياماني آن با مدل اصلي، كارايي روش ارائه شده را به اثبات رساند.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت