بررسي علل عدم تحقق پذيري پيش بيني هاي جمعيتي براي شهرهاي جديد (نمونه موردي شهر جديد گلبهار)

شهر جديد يك پديده نوظهور اجتماعي انساني است كه بعد از انقلاب صنعتي مطرح گرديد و توسط دولت و از طريق مديريت منطقه اي احداث مي گردد. هدف اصلي احداث اين شهرها كمك به حل مشكلات اقتصادي، اجتماعي و محيطي شهرهاي بزرگ مي باشد كه با فاصله اي معين از مادر شهر براي سرريز جمعيت و تمركز زدايي آن بنا مي شود. در همين راستا شهر جديد گلبهار در 35 كيلومتري شمال غرب مشهد در استان خراسان رضوي ساخته شد. اين پژوهش بصورت كتابخانه اي ، توصيفي نوشته شده است و هدف از نوشتن آن بررسي علل احداث اين شهر در اطراف شهر مشهد و دلايل عدم تحقق پذيري پيش بيني هاي انجام شده در طرح اين شهر براي جذب و ميزان جمعيت اين شهر جديد است به گونه اي كه پس از گذشت 20 سال از تأسيس آن، جمعيت فعلي ساكن در آن به نيمي از جمعيت پيش بيني شده هم نرسيده است و با مقايسه كلي اين شهر و بررسي عوامل و معيارهاي اصلي جذب جمعيت، علل اين استقبال كم از اين شهر را مي توان در ثابت ماندن الگوي توسعه مشهد، كم بودهاي زيربنايي و تأسيساتي براي اسكان و حمل و نقل عمومي، توجه نكردن به بحث هويت شهري، حاشيه نشيني در مشهد و مشكلات اداري، اجرايي و نبود اشتغال يافت.