بررسي ارتباط متقابل بين زنان و بخش هاي وابسته به شهرداري وعوامل تاثيرگذار بر انها (نمونه موردي مناطق 18و 14و2)

زنان به عنوان نيمي ازشهروندان شهروازگروههاي اصلي جامعه درعرصه عمومي محسوب ميشودتوجه به زنان فضاي امن ودلخواه رابراي سايرمردم فراهم ميكندوميتواندباخلق فضاي امن براي زنان ازوقوع جرم جلوگيري مي كند . هدف مقاله بررسي علل نارضايتي زنان ازحقوق خوددرمناطق 14،18 ،2ونيزميزان پايبندي انان به وظايف خوددروضعيت موجودميباشدودرانتها ارائه راهكارهايي درجهت حل اين بحران ميباشد روش تحقيق توصيفي–تحليلي است يافته هاي تحقيق حاكي ازان است كه ميزان پايبندي اداره بانوان به تكاليف خوددربرابربانوان ازحداستاندارد (9)كمترميباشد .همچنين ميزان پابندي سازمان ورزشي شهرداري درارائه خدمات ورزشي باكيفيت مطلوب براي بانوان ازحدقابل استاندارد (9)كمترميباشد . بعلاوه ميزان پايبندي سازمان فرهنگي شهرداري درارائه كتابخانه با كيفيت مناسب براي بانوان ازحدقابل استاندارد (9)كمترميباشدازسوي ديگراگرچه شهرداري دربخش كارگاه اموزشي وظيفه خودرابه خوبي انجام داده وليكن حضوربانوان دراين فضاها ازحدقابل قبول خود (6)كمترميباشدهمچنين سازمان حمل و نقل مترو درارائه شرايط فضاي مطلوب براي بانوان ازوضعيت استانداردخود (9)كمترباشدهمين امرسبب شده بانوان نيزوظايف خودرادرقبال ان به خوبي انجام نداده است .از طرف ديگر كيفيت مطلوب پارك بانوان سبب گرديده كه ميزان تعهد بانوان به اين فضاها بالا رود.