پيش بيني رابطه سبك هاي دلبستگي با گرايش به مواد مخدر در دانشجويان پسر دانشگاه فرهنگيان كردستان

مصرف مواد مخدر و اعتياد به آن به عنوان يكي از مهم ترين آسيب هاي رواني - اجتماعي قرن حاضر، اقشار مختلف خصوصا جوانان و دانشجويان را همواره در معرض تهديد قرار مي دهد، هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبك هاي دلبستگي با گرايش به مصرف مواد در دانشجويان پسر دانشگاه فرهنگيان كردستان است. اين پژوهش از نوع توصيفي – همبستگي بوده ، كه جامعه آماري آن كليه ي دانشجويان دانشگاه فرهنگيان كردستان در سال تحصيلي 94-1393 بوده اند كه از اين جامعه آماري با استفاده از جدول مورگان و فرمول كوكران 294 نفر به عنوان نمونه ي آماري انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از مقياس دلبستگي بزرگسالان هازان و شيور و مقياس گرايش به اعتياد فرچاد و همكاران استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين گرايش به اعتياد با سبك دلبستگي ايمن رابطه معنادار ( 05/0(P وجود ندارد اما با سبك هاي دلبستگي ناايمن دوسوگرا و اجتنابي رابطه مثبت و معنا دار)05/0(P وجود دارد ؛ با توجه به يافته هاي به دست آمده با افزايش دلبستگي ايمن خانواده ها با فرزندان مي توان ميزان گرايش به مصرف مواد را در دانشجويان كاهش داد. همچنين هر اندازه ميزان دلبستگي به سمت دلبستگي ناايمن دوسوگرا سوق يابد ميزان گرايش به اعتياد نيز افزايش مي يابد.