پي جويي مولفه هاي اثرگذار در فراگرد ارتباطي استاد و دانشجو (مطالعه موردي پرديس شهيد باهنردانشگاه فرهنگيان كرمان)

دانشگاه همواره در جايگاه يكي از عناصر موثر در پيشرفت هر جامعه مطرح بوده است و در اين ميان كيفيت ارتباط و تعامل استاد و دانشجو يكي از اركان اصلي آن به شمار مي‌رود. در واقع به ميزان موفقيت استاد و دانشجو بعنوان طرفين فراگرد ارتباطي در كلاس درس، ميزان اثربخشي مطالب تدريس شده نيز افزايش مي‌يابد. بر همين اساس پژوهش حاضر به بررسي مولفه هاي موثر در برقراري فراگرد ارتباطي استاد و دانشجو ،از ديدگاه دانشجويان پرداخته است. در اين راستا دانشجويان ورودي سال 1392 دانشگاه فرهنگيان پرديس شهيد باهنر به عنوان جامعه آماري انتخاب گرديد و در قالب نمونه‌گيري طبقه اي تصادفي، پيمايشي مقطعي صورت گرفت. بر اين مبنا چهار فرضيه اصلي پژوهش مبني بر ميزان دارا بودن ارتباط معنادار ويژگي هاي (اخلاقي، علمي،فردي - ظاهري)استاد وكيفيت برقراي فراگرد ارتباطي استاد و دانشجو (رشته تحصيلي) مورد بررسي قرار گرفت. در مجموع با توجه به تحليل استنباطي و توصيفي داده‌هاي مستخرج، از ديدگاه دانشجويان مهمترين عوامل موثر در فراگرد ارتباطي استاد ودانشجو،ويژگي هاي اخلاقي وسپس سطح علمي استاد است،و ويژگي هاي ظاهري و فردي استاد چندان اهميتي ندارد.آزمون تجزيه واريانس همچنين مشخص كرد كه سطح معني داري آزمون آناليز واريانس يكطرفه از 05/0 كمتر شده است ؛مي توان نتيجه گرفت كه از لحاظ آماري در سطح 05/0 بين گروه هاي مختلف رشته هاي تحصيلي، عامل فراگرد ارتباطي استاد و دانشجو تفاوت معني داري وجود دارد.