ارزيابي مدل‌هاي پيش‌بيني بارش GFS و WRF در حوضه آبريز گاوشان

پيش‌بيني عددي مقدار بارش مانند ديگر كميت‌هاي هواشناختي در سطح زمين با خطا همراه است و همواره تلاش مي‌شود با به‌كارگيري روش‌هاي مناسب، مقدار خطا كاهش يابد. بدين منظور نياز به ارزيابي خروجي مدل‌هاي عددي به‌منظور سنجش ميزان تطابق بين پيش‌بيني‌ها و مشاهدات براي انتخاب بهترين حالت وجود دارد. در اين تحقيق به‌منظور راست آزمايي نقشه‌هاي پيش‌بيني بارش GFS و WRF در حوضه آبريز منتهي به سد گاوشان، آمار بارندگي‌هاي مشاهداتي ايستگاه‌هاي سينوپتيك براي دوره 2 ساله مورد بررسي قرار گرفته و طوفان‌هايي كه بيشترين پوشش دهي در سطح منطقه مطالعاتي را داشتند و از 20 ميلي‌متر بالاتر بودند، انتخاب شدند. سپس طوفان‌هاي نقطه‌اي با استفاده از روش درون‌يابي كريجينگ به نقشه‌هاي سطحي تبديل شدند. جهت بررسي برتري نقشه‌هاي پيش‌بيني، سه معيار مقدار مجموع بارش طوفان، فاصله مركز ثقل مجموع بارش نقشه‌هاي پيش‌بيني GFS و WRF با نقشه‌هاي مشاهداتي و همچنين جهت مركز ثقل بارش نقشه‌هاي پيش‌بيني نسبت به بارش مشاهداتي در هر يك از جهات 8 گانه بررسي شد. نتايج نشان داد كه مدل GFS در خطاي متوسط و حداكثر بارش در اكثر طوفان‌هاي منتخب عملكرد بهتري را نسبت به مدل WRF داشته است. همچنين در بررسي جهت جابجايي مركز ثقل طوفان‌ها در مدل GFS عموماً به سمت غرب بوده درحالي‌كه در مدل WRF جهت جابجايي مركز ثقل در اكثر طوفان‌ها به سمت شرق بوده است.