بررسي اثرات سازه‌هاي آبخيزداري بر روي كنترل سيلاب؛ مطالعه موردي: حوزه نردين شهرستان ميامي

بلاياي طبيعي خسارات عمده مالي و جاني به جوامع انساني وارد مي‌سازد و متأسفانه كشور ما هم هرچند صباحي طعم تلخ اين وقايع را مي‌چشد. سيلاب هرساله خسارات قابل‌توجهي را به تأسيسات و اراضي واقع در سيلاب‌دشت‌ها وارد مي‌نماييد. حوزه مطالعاتي نردين در شهرستان ميامي و در مسير ارتباطي اصلي بين شهرستان آزادشهر و روستاي تيل‌آباد واقع‌شده است. روش كار در اين مطالعه بر اساس بهره‌گيري از روابط تجربي و استفاده از آمار و اطلاعات ايستگاه هيدرومتري تيل‌آباد پارامترهاي مربوط به آن است. حوزه آبخيز نردين به‌عنوان يك حوزه بحراني مطرح بوده كه به دليل وضعيت كاربري نامناسب و تغييرات كاربري شديد، شرايط اقليمي و ريزش‌هاي رگباري شاهد وقوع سيلاب‌هاي بزرگ در اين حوزه بوده كه با جريانات واريزه‌اي و به همراه است. در اين تحقيق سعي شده است كه اثرات اجراي سازه‌هاي آبخيزداري بر روي سيلاب و ميزان حجم رسوب در حوزه نردين كه يكي از عوامل اصلي سيل‌هاي گلستان است، بامطالعه اين سازه‌ها و مراجعه به منطقه، مورد ارزيابي قرارگرفته شد. با اجراي شدن 144 سازه باعث افزايش زمان تمركز در حوزه شده است؛ با توجه به ايجاد حجم مخزن حدود 000/200/2 مترمكعبي كه در اثر ايجاد سازه‌هاي سنگي و ملاتي و سدهاي خاكي ايجادشده است و با توجه به ضريب گردي بالاي حوزه داراي زمان تمركز كوتاهي است لذا اين حجم مي‌تواند به همان مقدار آب را ذخيره كند و زمان تمركز را افزايش دهد و از طرفي نفوذپذيري را افزايش دهد؛ با توجه به افزايش زمان تمركز و افزايش نفوذپذيري با كاهش رواناب و درنتيجه كاهش سيل با دوره بازگشت 25-50 سال روبرو خواهيم شد.