هوشمند سازي و فلسفه IT از منظر پديدارشناسي

در اين تحقيق برآنيم با توجه به ديدگاه آيدي درباره واسطه گري تكنولوژي بين انسان و جهان مدارس هوشمند ،چگونه شكل دهنده تجربه جهان از سوي دانش آموزان هستند. براي اين منظور از تحليل مفهومي و نيز پديدارشناسيِ يكي از دستاوردهاي فناورانه نو ،يعني يادگيري الكترونيك و نيز ايده هوشمندسازي مدارس بهره گرفته شده است .درباره ورود فاوا به تعليم وتربيت دغدغه هاي زيادي وجود دارد كه بيشتر آنها مربوط به زيرساخت هاي فناورانه است اما در كنار اين دغدغه ها و حتي پيش از آنها پرسش از چرايي و نقش فاوا در تعليم وتربيت و از جمله هوشمندسازي مدارس ،دغدغه اي بنيادي تر است . از سوي ديگر مطابق با ديدگاه آيدي فناوري خنثي نيست بر همين اساس 4 نوع واسطه گريِ فناوري بين انسان و جهان درباره هوشمند سازي مدارس تحليل شده است. براساس يافته هاي اين پژوهش 4 نسبت ميانجي تجسد،هرمنوتيك،زمينه و غيريت در فرايند تدريس در مدارس هوشمند حضور دارند كه نسبت به مدارس سنتي هم فرصت هايي ايجاد مي كنند و نيز چالش هايي را پي خواهند داشت.