بهبود الگوريتم خوشه بندي نابرابر EAUCF براي شبكه هاي حسگر بي سيم

در طي سال هاي اخير تحقيقات قابل توجهي در شبكه هاي حسگر بيسيم براي كاربردهاي نظامي و غير نظامي انجام شده است. حسگرها عمدتاً محدوديت در انرژي دارند. بنابراين مديريت كار آمد براي افزايش طول عمر در اين شبكه ها تعيين كننده مي باشد. يك راه كارآمد، تفكيك شبكه به خوشه هاي متمايز مي باشد كه سرخوشه در اين خوشه ها توان بالايي دارد و مسئوليت انتقال داده هاي دريافتي از زير شاخه ها را به مركز اصلي بر عهده مي گيرد. از آنجاكه حسگرها در محيط هاي ناامن مثل ميدان جنگ و جنگل و غيره گسترده مي شوند و محدوديت هائي از جمله محدوديت انرژي و حجم‌كاري نامتوازن بين گره‌ها وجود دارد اين امر باعث مي شود كه سرخوشه‌ آسيب‌پذير بوده و بخشي از شبكه يا كل آن دچار خطا و يا مخطل گردد چرا كه توسط آنها دسترسي به گره هاي زير شاخه خودش محدود مي شود. از اين رو بهينه كردن الگوريتم خوشه بنديEAUCF كه يك الگوريتم خوشه بندي نابرابر است هدف اين پژوهش مي باشد. در اين پژوهش الگوريتم بهبود يافته اي براي كاهش مصرف انرژي، افزايش طول عمر با استفاده از روش فازي ارائه شد، كه از روش فازي در انتخاب سرخوشه در عوض استفاده از مدل احتمالاتي استفاده مي شود. نتايج شبيه سازي نشان مي دهد الگوريتم پيشنهادي نسبت به الگوريتم پايه بهينه تر عمل مي نمايد و باعث شده بتوانيم طول عمر شبكه را بالاببريم و مصرف انرژي را كاهش دهيم.