پيمايشي بر چارچوب¬هاي مديريت ريسك در رايانش ابري

رايانش ابري به عنوان يك پارادايم رايانشي برجسته در عصر حاضر با ارائه خدمات فناوري اطلاعات بر مبناي تقاضاي كاربر، دسترسي گسترده در سطح شبكه، اشتراك گذاري منابع، برخورداري از قابليت كشساني و خدمات قابل مقياس، توانسته است منشاء تحولي عظيم در صنعت فناوري اطلاعات محسوب گردد.اين مزايا سبب شده تا رايانش ابري تاثير چشمگير خود را در امور مختلف سازمان نمايان سازد. با اين وجود، استقرار فضاي ابر در سازمان با مخاطرات و ريسك¬هاي متعدد به عنوان دغدغه¬اي جدي و مانعي براي تجهيز و توسعه زيرساخت سازمان به رايانش ابري مواجه شده است. مديريت اين ريسك-ها مستلزم بكارگيري روشي¬موثر و كارآمد با پوشش لازم در هردو حوزه مشتريان و عرضه¬كنندگان خدمات رايانشي خواهد بود. چارچوب¬هاي مطرح براي مديريت ريسك كه در حال حاضر به منظور مديريت ريسك فناوري اطلاعات در سازمان¬ها به خدمت گرفته شده، با طبيعت پويا و ويژگي¬هاي خاص فضاي ابر چندان سنخيت نداشته است؛ از اين رو محققين به ارائه روش¬ها و چارچوب¬هاي پيشنهادي خود جهت مديريت ريسك رايانش ابري پرداخته¬اند.اين مقاله با رويكردي انتقادي به ارزيابي و بررسي روش¬ها و چارچوب¬هاي ارائه شده به منظور مديريت ريسك رايانش ابري خواهد پرداخت.