رابطه بين ابعاد ساختار سازماني با كارآفريني سازماني

يكي از رويكرد هاي سازمان ها براي افزايش عملكرد مناسب، كارآفريني سازماني و وجود افراد كارآفرين در سازمان است.چرا كه كارآفريني سازماني مي تواند تاثير مثبتي بر عملكرد سازمان داشته باشد.كارافريني سازماني، فرايند افزايش توانمندي سازمان به منظور ايجاد و استفاده از مهارت هاي ابتكاري و توانايي كاركنان است.يكي از مهمترين عواملي كه مي تواند بيشترين تاثير را در ايجاد چنين فضايي داشته باشد، ساختار سازماني است كه به عنوان كالبد اصلي سازمان عمل مي كند. مقاله حاضر قصد دارد به بحث و بررسي رابطه ابعاد ساختار سازماني با كارآفريني سازماني بپردازد و با ارائه تصويري جامع از رابطه ميان اين دو، درك عميقتري از مفاهيم مرتبط با اين مقوله ايجاد نمايد.تحقيق حاضر يك تحقيق كيفي است كه در آن از روش اسنادي استفاده گرديده است. نتايج كلي حاكي از اين است كه بين ابعاد ساختار سازماني(پيچيدگي،رسميت،تمركز) با كارآفريني سازماني ارتباط معناداري وجود دارد.