تاثير اتوماسيون اداري بر تصميم گيري مديران حوزه ستادي و صفي استانداري كرمانشاه

هدف اصلي از انجام اين تحقيق پيمايشي، بررسي تأثير اتوماسيون اداري بر تصميم گيري مديران استانداري كرمانشاه و حوزه ستادي و صفي آن است. اين پژوهش بر اساس هدف كاربردي و بر اساس ماهيت توصيفي –تحليل مي باشد. روش تحقيق در اين پژوهش پيمايش است گردآوري داده ها و اطلاعات مورد نياز با استفاده از دو شيوه ميداني و كتابخانه اي انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل مجموعه مديران، معاونين، رؤسا و مسئولين استانداري كرمانشاه و حوزه ستادي و صفي آن است كه شامل 136 نفر است . شيوه تعيين حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 103 نفر برآورد گرديد. وسيله گرآوري داده ها در اين تحقيق دو نوع پرسشنامه بود كه بر اساس چارچوب نظري و فرضيه هاي تحقيق تنظيم و تدوين گرديده اند. ميزان پايايي پرسشنامه بر اساس آلفاي كرونباخ بيش از 7/ 0 برآورد گرديد و روايي آن نيز بر اساس نظر اساتيد، مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از پرسشنامه از معادلات ساختاري مانند رگرسيون خطي ساده استفاده گرديد كه بر اساس نتايج حاصل از آن فرضيه اصلي پژوهش و 4 فرضيه ديگر تأييد شد.واين نتيجه حاصل گرديد كه اتوماسيون اداري با ضريب همبستگي 229/ 0= R بيشترين تأثير مثبت و معنادار را بر تصميم گيري داشته است.