توسعه سامانه بينايي ماشيني براي شناسايي گياهان بصورت بلادرنگ و در محل مطالعه موردي چهار گياه برگي آپارتماني

در اين تحقيق، توسعه‌ي يك سامانه بينايي رايانه اي براي شناسايي تعدادي از گياهان برگي آپارتماني بررسي ‌گرديد. در تحقيقات گذشته به منظور شناسايي گياهان آپارتماني از دوربين و اتاقك تصوير برداري استفاده شده است اما از آنجا كه اتاقك تصوير برداري قابل حمل نيست و با توجه به اين كه دوربين تحت تاثير عواملي از جمله انعكاس نور، اعوجاج تصوير و اثر نور محيط روي ثبات رنگ تصوير قرار ميگيرد، در اين تحقيق براي تصويربرداري از اسكنر دستي استفاده شد. تهيه تصاوير با اسكنر نسبت به دوربين اين امكان را ميدهد كه بدون جدا كردن برگ از گياه با صرف حداقل زمان و همچنين در محل استقرار گياه بدون تغيير شرايط محيط گياه، تصاوير تهيه گردد. براي شناسايي برگ‌ها، تعدادي ويژگي شكلي شامل مساحت، محيط، نسبت عرض به طول شكل، نسبت مساحت شكل به مساحت چند ضلعي محاط بر شكل و ضريب فشردگي انتخاب و از روي تصاوير برگ ها استخراج شدند. در اين تحقيق 262 تصوير از چهار گياه مورد استفاده قرار گرفت. 70 درصد داده‌ها براي ايجاد مدل شناسايي به صورت تصادفي انتخاب شدند. توسط 30 درصد داده‌هاي باقي‌مانده ‌(78 برگ) مدل آزمايش شد. درصد خطاي شناسايي براي هر يك از ويژگي‌هاي شكلي مورد استفاده، مساحت 6/41 درصد، محيط3/85درصد، نسبت عرض به طول شكل 1/28درصد، نسبت مساحت شكل به مساحت چندضلعي محاط بر شكل 5/13درصد و ضريب فشردگي2/56 درصد به دست آمد. فاكتور ضريب فشردگي براي شناسايي هر 4 گياه شفلرا، حسن يوسف، پوتوس و سينگونيوم از يكديگر تقريبا موفق عمل كرد.