بهبود يك دستگاه توليد ميدان مغناطيسي و تأثير آن بر عملكرد جو

جو پس از گندم، برنج و ذرت مهم‏ترين غله هست. جوانه‌زني، مرحله پيچيده‌اي از رشد گياه هست و از طريق اثراتي كه روي استقرار گياه چه دارد مي‌تواند عملكرد را افزايش دهد. يكي از را‌‌ه‌هاي افزايش قـدرت جوانـه‌زنـي بذرها، استفاده از ميدان مغناطيسي اسـت. هدف از اين پژوهش بررسي اثر ميدان مغناطيسي و زمان قرار گيري در ميدان مغناطيسي بر عملكرد جو بود. به اين منظور يك آهن‌رباي الكتريكي ساخته شد تا بتوان ميدان‌هاي مغناطيسي موردنظر را توليد كرد. آزمايش‌ها در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام شد. تيمارهاي اين طرح شامل سه رقم جو (ريحان، فصيح و يوسف)، سه سطح ميدان (150، 200 و 250 ميلي تسلا)، سه سطح زمان (5 دقيقه، 2 و 3 ساعت) و شاهد (بدون در معرض قرار گرفتن ميدان) بودند. نتايج نشان داد كه ميدان مغناطيسي بر روي درصد جوانه‌زني در هر سه رقم معني‌دار نبود اما بر روي سرعت جوانه‌زني در رقم ريحان و فصيح معني‌دار و بر روي يوسف معني‌دار نبود. بيشترين مقدار سرعت جوانه‌زني رقم ريحان در تيمار ميدان مغناطيسي 150 ميلي تسلا و زمان 3 ساعت بود و بيشترين مقدار براي رقم فصيح در تيمار ميدان مغناطيسي 200 ميلي تسلا و زمان 2 ساعت بود. زمان و ميدان مغناطيسي بر روي سرعت رشد تأثير معني‌داري نداشت. همچنين زمان براي دو شاخص بنيه طولي و وزني معني‌دار و بهترين زمان 2 ساعت بود. ميدان مغناطيسي براي بنيه طولي معني‌دار نبود اما براي بنيه وزني معني‌دار بود كه بهترين مقدار آن 200 ميلي تسلا بود.