مروري بر روش هاي اندازه گيري كوفتگي در ميوه ها

كوفتگي يكي از رايج ترين آسيب هاي مكانيكي است كه محصول تازه باغي را تحت تاثير قرار داده و كيفيت بازارپسندي و عمر انبارماني آن را كاهش مي دهد.كوفتگي مي تواند در حين برداشت و يا در تماني مراحل پس از برداشت، به خصوص در حين عمليات چيدن، بسته بندي، حمل و نقل و انبارداري اتفاق افتد. كوفتگي يكي از اصلي ترين عيوب فيزيكي در افت درجه بندي ميوه هاست. تعيين كردن كوفتگي مي تواند با استفاده از روش هاي دستي مخرب و تحليل هاي بعدي آن و يا با استفاده از تكنيك هاي جديد غيرمخرب صورت گيرد.تكنولوژي هاي جديد براي اندازه گيري كوفتگي، شامل تصويربرداري ابرطيفي و تصويربرداري تشديد مغناطيسي هسته اي هستند. مدل هاي رياضي گوناگوني نيز براي تخمين ميزان كوفتگي گسترش يافته است.در اين مقاله نخست به تعريف كوفتگي و عوامل بروز آن پرداخته مي شود و سپس مطالعات انجام شده براي اندازه گيري و پيش بيني اين آسيب مكانيكي، شرح داده خواهد شد. وجود كوفتگي، كيفيت محصولات تازه، از جمله ميوه و سبزيجات را كاهش مي دهد. اندازه گيري حجم كوفتگي، رايج ترين گزارش از ميزان آسيب كوفتگي است. شاخص هاي عيني مختلف براي تعيين پتانسيل آسيب كوفتگي در محصول، تحت بارگذاري مكانيكي رخ مي دهد. اما حساسيت به كوفتگي به عنوان ميزان آسيب در هر واحد از جذب انرژي ضربه و فشرده سازي بيان شده است.