مروري بر سيستم هاي هوايي بدون سرنشين(UAS) و كاربرد آن در كشاورزي دقيق

در سال هاي اخير، كشاورزي دقيق، جايگاه ويژه اي را در كشاورزي يافته است. كشاورزي دقيق، شكلي از مديريت مزرعه است كه با تكنولوژي هاي نوين، ماشين ها و ابزار مجهز به تكنولوژيGPS سروكار دارد و توانايي شناسايي، تحليل و عكس العمل سريع نسبت به خصوصيات ثانويه ناحيه زمين كاشته شده را دارد و مناسب ترين سيستم كشاورزي را انتخاب مي كند. در حال حاضر تصاوير ماهواره اي با رزولوشن بالا، معمولا براي مطالعه تغييرات شرايط محصول و خاك استفاده مي شوند.تصاويرگرفته شده توسط سكوهاي سنجش از راه دور كم ارتفاع و يا سيستم هاي هوايي بدون سرنشين كوچك، مي توانند يك جايگزين كم هزينه در عمليات نظارت بر محيط زيست، داراي رزولوشن فضايي و زماني بالا، و انعطاف پذيري بالا در جمع آوري داده ها باشد.. اخيرا مطالعات بسياري درباره كاربردهاي تصاوير هوايي در كشاورزي انجام گرفته است. مقاله حاضر نخست كاربردهاي سيستم هاي هوايي بدون سرنشين در كشاورزي دقيق را ذگر كرده، نحوه عملكرد آن را توصيف نموده و در نهايت محدوديت هاي استفاده از آن را شرح مي دهد.