ارزيابي و تعيين درجه مكانيزاسيون كشت گندم(آبي و ديم) در شهرستان خرم‌آباد

هدف ازين پژوهش شناخت وضعيت كمي كاربري ماشين‌هاي كشاورزي، به منظور افزايش كارايي آن‌ها در نقاط مختلف بوده است. براي شناخت علمي وضع موجود مكانيزاسيون و ارائه راه‌كار مناسب محدوده حوزه شهرستان خرم‌آباد شامل دوازده مركز جهاد كشاورزي، كه داراي 68615 هكتارسطح زير كشت گندم(ديم و آبي) است، به صورت ميداني بررسي گرديد. در اين پژوهش شاخص كمي (درجه مكانيزاسيبون) ارزيابي شد. در كنار بررسي‌هاي كل گرا، به منظور تمركز مطالعات و تفصيل نتايج با توجه به شرايط منطقه، دو روستا يكي در جنوب (منطقه معتدل) و ديگري در شمال (منطقه سرد) شهرستان خرم‌آباد كه به ترتيب داراي 491 هكتار و 501 هكتار سطح زير كشت گندم (آبي و ديم) انتخاب گرديد. و تجزيه وتحليل برخي از پارامترها، كه بررسي آن‌ها در كل محدوده ممكن نبود، در آن دنبال شد. بررسي‌هاي انجام شده نشان داد كه درجه مكانيزاسيون خطي‌كارها در كشت گندم در منطقه معتدل 36/65% و در منطقه سرد 45/32% بود. درجه مكانيزاسيون خطي‌كار ديم در كشت گندم در بين مراكز جهاد كشاورزي شهرستان متفاوت است. كه در اين ميان مركز جهاد كشاورزي كمالوند با 67/57% و گريت با 10/21% به ترتيب بيش‌ترين و كم‌ترين درجه مكانيزاسيون خطي‌كار ديم در كشت گندم در بين مراكز شهرستان بودند. منطقه مورد مطالعه جهت كشت گندم ديم به صورت مكانيزه، علاوه بر خطي‌كارهاي موجود، به 142 دستگاه خطي‌كار ديم ديگر نياز دارد.