تاثير روش هاي خاك ورزي حفاظتي و سطوح بقايا بر عملكرد و برخي خصوصيات خاك

مديريت روش هاي خاكورزي و بقاياي گياهي بر برخي خصوصيات خاك و به تبع آن بر عملكرد محصول تاثير مي‌گذارد. هدف از اين تحقيق مقايسه تاثير روش هاي خاك‌ورزي حفاظتي (كمخاك‌ورزي و بي خا‌ك‌ورزي) و همچنين اثر كاربرد بقاياي گندم بر برخي خصوصيات خاك در زراعت ذرت دانه‌اي بود. براي اين منظور روش خاك‌ورزي در سه سطح و ميزان بقاياي گندم در چهار سطح دريك مزرعه آزمايشي در ارزوئيه كرمان اعمال گرديد. تيمارهاي خاك‌ورزي شامل، كم‌خاك‌ورزي با ديسك، كم‌خاك‌ورزي با خاك‌ورز مركب، بي‌خاك‌ورزي و تيمارهاي مديريت بقاياي گندم در چهار سطح شامل، حذف بقايا از طريق سوزاندن، حفظ 35، 75 و 100 درصد بقايا اعمال شد. اين آزمايش با سه تكرار در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي به صورت بلوك‌هاي خرد شده اجراء گرديد.كربن آلي، فسفر، پتاسيم خاك، عملكرد، اجزاء عملكرد دانه و ارتفاع بوته‌ها در طي آزمايش اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد اثر روش‌هاي خاك‌ورزي بر عملكرد و ارتفاع بوته در سطح احتمال 5 درصد و كربن آلي، فسفر، پتاسيم قابل جذب خاك در سطح احتمال 1 درصد معني‌دار شد. اثر سطوح بقايا بر همه صفات مورد مطالعه به جز بر تعداد رديف در بلال در سطح احتمال 1 درصد معني‌دار شد. اثر متقابل خاك‌ورزي در بقاياي گندم بركربن آلي، فسفر و پتاسيم قابل جذب خاك در سطح احتمال 1 درصد اثر معني‌دار نشان داد. دو تيمار كم‌خاك‌ورزي در يك گروه و بي‌خاك‌ورزي با ميانگين عملكرد 12370 كيلوگرم در گروه ديگر قرار گرفتند. عملكرد دانه ذرت در روش كم‌خاك‌ورزي با خاك‌ورز مركب 635 كيلوگرم در هكتار نسبت به تيمار بي‌خاك‌ورزي بيشتر شد. كربن آلي و پتاسيم خاك تحت تاثير خاك‌ورزي و ميزان بقايا قرار گرفت، به طوري كه تيمار سوزاندن بقايا، در هر سه روش خاك‌ورزي، كمترين ميزان كربن آلي و بيشترين فسفر و پتاسيم قابل جذب را به خود اختصاص داد، اثر متقابل خاك‌ورزي، بقايا و سال بر پتاسيم قابل جذب خاك معني‌دار شد و دو تيمار كم‌خاك ورزي (ديسك و خاك‌ورز مركب) در سال سوم در سوزاندن بقايا با ميانگين 306/6ميلي‌گرم بر كيلوگرم به عنوان تيمار برتر ثبت شد. كربن آلي خاك در سال سوم نسبت به سال اول در سه تيمار حفظ بقايا 14 درصد افزايش نشان داد.