بررسي پنج ساله تاثير عوامل مختلف بر ميزان ضايعات گندم ديم در برداشت با كمباين

گندم در زندگي مردم ايران به عنوان اصلي ترين ماده غذايي نقش بسيار اساسي دارد و اين محصول در كشور به عنوان مهمترين محصول استراتژيك مطرح است، از اين رو هرگونه تلاش در راه افزايش توليد محصول با هدف دستيابي به خودكفايي در زمينه توليد گندم همواره مورد توجه بوده است كه يكي از اين راه‌ها كاهش ضايعات در حين برداشت مي باشد. امروزه با توجه به محدوديت منابع، جلوگيري از ضايعات محصولات كشاورزي به عنوان مهمترين راهكار افزايش توليد مطرح است. در اين پژوهش به بررسي سه فاكتور نوع كمباين (مدل 955 و 1055) ساخت شركت كمباين سازي ايران، زمان برداشت (صبح و عصر) و رقم بذر (آذر2 و سرداري) بر ميزان ريزش (تلفات) كمباين در مدت پنج سال در اراضي ديم شهرستان بروجرد واقع در استان لرستان پرداخته شد. برآورد درصد ريزش‌هاي كل يك مزرعه به دو بخش ريزش كمبايني كه شامل ريزش هد، بدنه و انتهاي كمباين و ريزش طبيعي مزرعه تقسيم شد كه جمع آن‌ها تلفات كل را تشكيل مي‌داد و مبناي محاسبه ميزان آن از روش ارائه شده در وزارت جهاد كشاورزي بود. نتايج پنج ساله نشان داد كه ميزان تلفات برداشت گندم شهرستان بروجرد 8/72% كه سهم ريزش طبيعي 2/31% و سهم ريزش كمبايني 6/41% بوده كه ريزش كمبايني شامل ريزش هد 2/71%، ريزش بدنه 0/48% و ريزش انتها 3/22% بود و در مقايسه ميانگين‌هاي ريزش كمباين‌ها، مدل 1055 و در زمان برداشت، صبح و در رقم بذر رقم سرداري بهتر ارزيابي شد.