ساخت و ارزيابي يك وجين‌كن نوساني دستي

وجين علف‌هاي هرز مزارع در دو حالت به‌ناچار بايد توسط كارگر و بصورت دستي صورت گيرد؛ زماني كه مزرعه آنقدر كوچك است كه كاربرد ماشين صرفه اقتصادي نداشته باشد و ديگر، زماني كه بهر دليلي نتوان ماشين را به گياه نزديك كرد. در ايران هر دوي اين حالات بدليل كوچكي مزارع و الگوهاي كشت مختلف، بسيار پيش مي‌آيد. مطالعات كاربردي در اين زمينه بسيار محدود بوده و نتيجتا هيچ ماشين يا ابزار مناسبي براي اين منظور به جامعه كشاورزي ايران معرفي نشده است. مقاله حاضر، به تشريح طراحي و ساخت يك وجين‌كن نوساني دستي پرداخته است. تست سايش آن با كمك تراكتور در يك مزرعه واقعي انجام شد. همچنين عملكرد اين وسيله از جنبه ظرفيت زراعي، با روش‌هاي مرسومِ خراسان مقايسه گرديده است. ميزان سايش 22/ 0 درصد در عملياتي به سطح مفيد 430 مترمربع بود. نتايج نشان داد كه ظرفيت زراعي اين وسيله، بسته به تراكم علف هرز مي‌تواند تا 5 برابر روش‌هاي معمول باشد. همچنين، نتايج مصاحبه تلفني با كشاورزان، حاكي از رضايمندي ايشان از جنبه كاهش زمان و خستگي عمليات وجين بود.