ويژگي هاي ارتعاشي ادوات مورد استفاده در زراعت ذرت و ارزيابي ايمني رانندگان

تحقيق حاضر به منظور بررسي ارتعاشات وارده به رانندگان حين عمليات گوناگون توليد ذرت علوفه‌اي انجام‌گرفت. آزمايش‌ها بر سه راننده با وزن‌هاي 61، 79 و 88 كيلوگرم انجام‌شد و براي عمليات تسطيح، شخم و ديسك زني، كشت، وجين، سمپاشي و برداشت بر حسب مورد از تراكتورهاي مسي فرگوسن 285 و 399، جاندير 3140، 4450،4230 و كمباين كلاس 860 استفاده‌گرديد. در هر آزمايش مقادير شتاب بر حسبrms در محور عمودي طبق استاندارد بين المللي در دو مكان كف كابين و سطح صندليسنجيده‌شد. سپس مقادير معيارهاي قرارگيري روزانه در معرض ارتعاش A(8) توسط داده‌ها محاسبه‌گرديد. همچنين نتايج با دو معيار استاندارد تعريف شده براي A(8): حد هشدار و حد مجاز كه به ترتيب برابر 0.5m/s2 و 1.15m/s2 است مقايسه‌گرديد. مقايسه مقادير A(8) رانندگان در عمليات مزرعه اي بدون توجه به نوع ادوات، نشان داد كه راننده با وزن كمتر در مقايسه با ديگر رانندگان تحت ارتعاش بيشتري قراردارد.در ادامه مقادير دوز ارتعاش (VDV) نيز محاسبه‌گرديد. براي كليه فعاليت‌ها مقدار VDV براي تمام رانندگان حين انجام عمليات كشاورزي با فاصله زيادي كمتر از مقدار مرجع m/s2 15 قرار داشت. رانندگان تراكتورهاي سنگين‌تر حين انجام عمليات مشابه با مقدار A(8)وVDV پايين تري مواجه شدندكه در بسياري موارد معني‌دار بود. طبق نتايج حاصله از اين تحقيق براي ايمني و كاهش خستگي رانندگان توصيه مي شود براي انجام عمليات مزرعه‌اي از رانندگان سنگين وزن و تراكتورهاي سنگين‌تر استفاده شود.