گازي سازي زيست توده باگاس نيشكر در راكتور بستر ثابت فروكشند: مدل تعادلي و پتانسيل توليد گاز سنتز

انرژي زيست توده داراي پتانسيل بسيار خوبي براي ايجاد تاثيرات قابل توجهي در مبرم ترين چالش هاي توسعه فقر روستايي و آسيب هاي زيست محيطي است. منابع كشاورزي ايران داراي توان بالقوه براي توليد يك منبع پايدار از زيست توده مي باشد. يكي از روش-هاي توليد انرژي پايدار زيست توده، گازي سازي مي باشد. گازي سازي يكي از روش هاي اميدوار كننده مي باشد، كه در آن ضايعات مواد اوليه و زيست توده به گاز سنتز تبديل مي شود. باگاس نيشكر يكي از زائدات حاصل از برداشت نيشكر و پسماندهاي توليد تصفيه نيشكر است كه در مناطق كشت نيشكر در استان خوزستان در ايران به وفور يافت مي شود. لذا در اين تحقيق به توسعه يك مدل تعادلي براي گازي ساز فروكشند با خوراك اوليه باگاس نيشكر به منظور شبيه سازي فرايند توليد گاز سنتز پرداخته مي شود. تعادل جرم و انرژي از گازي ساز محاسبه شد و تركيب گاز سنتز، ارزش حرارتي پاييني و بازده گاز سرد پيش بيني شده بود. نتايج مدل نشان داد كه ارزش حرارتي پاييني گاز توليد شده با افزايش رطوبت در باگاس نيشكر كاهش مي يابد. بازده گاز سرد در رطوبت 10% داراي بيشينه مقدار %30.35 بوده است. همچنين ارزش حرارتي و بازده گاز سرد با افزايش دماي گازي ساز كاهش مي يابد. در محدوده دماي مورد مطالعه و رطوبت 10% ارزش حرارتي گاز توليدي و بازده گاز سرد به ترتيب MJ/Nm^3 8-4.6و %24.68-40.1 بدست آمد.