بررسي شاخص هاي مصرف انرژي در توليد گندم ديم در شهرستان اسلام آبادغرب

افزايش تقاضا براي مواد غذايي باعث تشديد در مصرف كودهاي شيميايي، آفت كش ها، ماشين ها و ساير منابع طبيعي شده است، همچنين افزايش مصرف انرژي در سال هاي اخير باعث ايجاد مشكلاتي در سلامتي افراد و مسائل زيست محيطي شده است. توجه به منابع طبيعي كمياب و اثر مصرف انرژي هاي مختلف روي سلامتي انسان و محيط زيست، لزوم بررسي الگوهاي مصرف انرژي را در بخش كشاورزي حياتي ساخته است. لذا در اين پژوهش به بررسي شاخص هاي مصرف انرژي در توليد گندم ديم در شهرستان اسلام آباد غرب، استان كرمانشاه پرداخته شده است. با توجه به داده هاي گردآوري شده از مطالعه ميداني در خصوص نحوه انجام عمليات زراعي در مورد گندم ديم، مقادير انرژي هاي نهاده و ستانده محاسبه و شاخص هاي انرژي در اين رابطه ارزيابي شدند. نتايج بررسي‏ها نشان داد، ضريب مصرف انرژي مورد نياز براي توليد هر هكتار گندم در منطقه مذكور معادل 14053.77مگاژول و شاخص بازده انرژي براي اين محصول معادل 2.847 برآورد شد. بهره‏وري انرژي و افزوده خالص انرژي در منطقه به ترتيب معادل 0.128 كيلوگرم بر مگاژول و 25971.156 مگاژول بر هكتار به دست آمد. بررسي سهم نهاده‏ها از كل انرژي ورودي مشخص نمود كه در توليد گندم، كود نيتروژن، سوخت و بذر بيشترين سهم انرژي مصرفي را به خود اختصاص داده اند. مصرف بهينه كودهاي شيميايي و سوخت و استفاده از بذرهاي مناسب در كاشت گندم مي‏تواند نسبت به بهبود بازده انرژي در منطقه اسلام آبادغرب مؤثر باشد.