اثر تكانه¬هاي تعميق مالي بر رشد ارزش افزوده بخش¬ كشاورزي ايران: شواهد تجربي جديد از رهيافت ماركوف سوئيچينگ

در پژوهش حاضر، اثرات نامتقارن تكانه¬هاي تعميق مالي بر رشد ارزش افزوده بخش¬كشاورزي ايران مورد آزمون تجربي قرار گرفته است.براي اين از داده هاي آماري سال¬هاي 1392-1360 و روش ماركوف سوييچينگ استفاده شده است.شاخص تعميق مالي در اين پژوهش،نسبت پس انداز به توليد ناخالص داخلي است.بر اساس نتايج به دست آمده از معيار آكائيك و لگاريتم حداكثر راستنمايي ، تعداد رژيم بهينه برابر 2 و الگوي بهينه MS(2)-AR(3) است.تكانه¬هاي مثبت و منفي شاخص تعميق مالي ،اثرات نامتقارني بر رشد ارزش افزوده بخش كشاورزي دارند. بر اين اساس،تأثير تكانه مثبت شاخص تعميق مالي بر رشد ارزش افزوده بخش¬ كشاورزي و در هر دو رژيم، مثبت و معني¬دار است. در مقابل، تكانه منفي اين شاخص، در هر دو رژيم از رشد ارزش افزوده در اين بخش مي¬كاهد.همچنين،بر اساس نتايج آزمون والد ، وجود اثرات ثابت رد شده و فرضيه مقابل، مبني بر نامتقارن بودن اثر تكانه¬هاي تعميق مالي بر رشد ارزش افزوده بخش كشاورزي مانند نتايج الگوي ماركوف سوييچينگ پذيرفته شد.بر اساس يافته ها ، توجه به نقش پس انداز در تجهيز و تحريك سرمايه¬گذاري و توليد در بخش كشاورزي، از اهميت ويژه اي برخوردار است. با وقوع يك تكانه مثبت در پس اندازها، منابع مالي مورد نياز به منظور سرمايه¬گذاري افزايش يافته و اين امر به تحريك توليد و رشد مي انجامد. در مقابل، كاهش وجوه قابل سرمايه گذاري، علاوه بر فشار بر منابع مالي در دسترس، انگيزه سرمايه گذاري در اين بخش را كه با ريسك هاي طبيعي روبرو است با چالش روبرو مي كند.