بررسي اهميت تحركات فضايي اكوتوريسم بر توسعه پايدار گردشگري روستايي

مفهوم پايداري طي چند دهه گذشته چارچوبي براي درك و شناخت روند توسعه اقتصادي- اجتماعي و مديريت منابع طبيعي در سراسر جهان بوده و تعادلي ظريف بين اقتصاد، محيط و سلامت اجتماعي در سطوح محلي، ملي و جهاني شده است. مناطق روستايي به جهت دارا بودن ميراث‌هاي فرهنگي- تاريخي و طبيعي، قابليت بالايي براي توسعه پايدار گردشگري دارند و در دهه‌هاي اخير اين قابليت موجود در مناطق روستايي، منبع اشتغال و درآمد جديدي در اقتصاد روستايي شناخته شده است. توجه به الگوهاي فضايي اكوتوريسم از جهت تحليل ميزان مراجعه و ورود گردشگران به طور متوسط در مقاطع زماني مهم است، زيرا حجم ورود گردشگران يكي از مهم‌ترين عوامل شكل‌دهنده فرصت‌هاي كارآفريني و عامل تأثيرگذار در بازاريابي گردشگري منطقه‌اي است. لذا برخلاف تصور محققان رشدگرا، نگاه به توسعه گردشگري با رويكرد نظريه‌اي توسعه پايدار عامل محدودكننده فعاليت‌هاي گردشگري نيست، بلكه عاملي براي تداوم حفظ و گسترش فعاليت‌هاي گردشگري در بلندمدت براي نسل‌هاي بعدي است. در اين مقاله به منظور تبيين و درك بهتر مسأله، ابتدا به بررسي مفاهيم راهبردي و تعاريف گردشگري روستايي پرداخته مي‌شود و در ادامه مفهوم گردشگري پايدار و اكوتوريسم بررسي مي‌شود. درنهايت، مفهوم توسعه پايدار گردشگري تبيين مي‌گردد و نقش و اهميت تحركات فضايي اكوتوريسم بر آن بررسي مي‌شود.