بررسي، پايش و اولويت بندي عوامل مؤثر بر فضاي كسب و كار استان كردستان با استفاده از فرآيند تحليلي سلسله مراتبي (AHP)

بهبود فضاي كسب و كار همواره در دستيابي به اهداف توسعه¬اي نقش به¬سزايي داشته و زمينه جذب سرمايه¬گذاران و بهبود وضعيت توليد و اشتغال را فراهم نموده است. در اين راستا شناخت شاخص¬هاي مهم و تأثيرگذار بر فضاي كسب و كار و تمركز بر آنها جهت ارتقاء اين شاخص¬ها از اهميت به¬سزايي برخوردار است. استان كردستان نيز از اين امر مستثني نبوده و شناخت، بررسي دقيق و علمي فضاي كسب و كار استان جهت سياست¬گذاري صحيح اقتصادي و نيز ارائه راهكارهاي عملي جهت بهبود شاخص¬هاي كسب و كار كه مهمترين اهداف پژوهش حاضر مي¬باشند، زمينه را براي رشد و توسعه هرچه بيشتر استان فراهم خواهند نمود. در اين پژوهش عوامل مؤثر برفضاي كسب و كار استان كردستان با استفاده از روش¬هاي تصميم¬گيري چند معياره و وزن¬دهي خبرگان اولويت¬بندي گرديده است. جامعه آماري شامل كليه فعالان اقتصادي؛ سرمايه¬گذاران و صاحب نظران مطلع استان در بخش¬هاي صنعت؛ معدن؛ خدمات؛ كشاورزي و حمل و نقل مي¬باشند و براي برآورد حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شده است كه در نتيجه حجم نمونه 110 نفر تعيين شد. نماگرهاي مطرح شده در پرسشنامه اين تحقيق در سه حوزه استاني، ملي و فراملي ارائه و از پاسخ دهندگان خواسته شد كه ميزان نقش و تأثير هركدام را بر فضاي كسب و كار استان مشخص نمايند. نتايج اين مطالعه حاكي از آن است كه از لحاظ بيشترين تأثير در فضاي كسب و كار، رتبه اول تورم، رتبه دوم قانون ورشكستگي و رتبه سوم كيفيت زير ساخت¬هاي سيستم حمل ونقل مانند جاده، ريل، دريا و هوايي مي¬باشد. رتبه چهارم نيز در اختيار نماگر خلاءهاي قانوني براي عدم پرداخت ماليات و رتبه پنجم مربوط به شناور بودن نرخ ارز مي¬باشد. همان¬گونه كه ملاحظه مي¬گردد، از 5 نماگر اول از جهت تأثيرگذاري بر فضاي كسب و كار استان، 2 نماگر در حوزه فراملي، 2 نماگر در حوزه ملي و يك نماگر در حوزه استاني مي¬باشد.