بررسي رابطه انتشار گاز دي اكسيد كربن و آلودگي آب بر رشد اقتصادي در ايران

هدف اصلي اين مطالعه بررسي رابطه بين انتشارگاز دي اكسيد كربن و آلودگي آب بر رشد اقتصادي در ايران با نگرش اقتصاد محيط زيست طي سالهاي 1331 1333 ميباشد. از اين رو از متغيرهاي ميزان انتشار سرانه گاز - دي اكسيد كربن و آلودگي سرانه آب به عنوان متغيرهاي جايگزين براي در نظر گرفتن كيفيت هوا و آب در ايران استفاده شده و مدل تحقيق با بهرهگيري از روش همانباشتگي جوهانسن جوسيليوس برآورد شده است. - نتايج حاصل از تخمين مدل دلالت بر اين دارد كه منحني زيست محيطي كوزنتس براي هر دو شاخص ميزان انتشار سرانه گاز دي اكسيد كربن و آلودگي سرانه آب تاييد گرديده و رابطه بلند مدت بين متغير تراكم جمعيت با شاخصهاي كيفيت زيست محيطي برقرار است. همچنين يافته هاي اين مطالعه نشان ميدهد كه متغير تراكم جمعيت تاثير منفي و معنيدار بر شاخصهاي كيفيت زيست محيطي در ايران داشتهاند. از طرف ديگر نتايج برآورد مدل بيانگر اين است كه كشش سرانه انتشار گاز دي اكسيد كربن نسبت به متغير تراكم جمعيت در مقايسه با كشش آلودگي آب نسبت به اين متغير بيشتر ميباشد