بررسي نابرابري هاي توسعه منطقه¬اي در بخش بهداشت و درمان استان هاي غرب و شمال غرب كشور با تأكيد بر استان كردستان

ﺳﻼﻣﺖ روح و ﺟﺴﻢ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ ﻛﺸﻮرﻫﺎ و ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﻴﺰان ﺑﺮﺧﻮرداري ﻳﺎ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺎت بهداشتي و ﺗﻮزﻳﻊ بهينه آنﻫﺎ در ﺳﻄﺢ ﻛﺸﻮر و ﻣﻨﻄﻘﻪ از ارزش و اﻫﻤﻴﺖ زﻳﺎدي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. در اين راستا، ﻛﺸﻮر اﻳﺮان ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ از ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺧﻮرداري ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮﺳﻌﻪ، داراي اﺧﺘﻼﻓﺎت زﻳﺎدي اﺳﺖ. ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻛﻪ ﺗﻮزﻳﻊ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ آن در ﺑﻴﻦ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎنﻫﺎ ﺑﻪﺻﻮرت ﻧﺎﻫﻤﮕﻮن اﺳﺖ، ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و درﻣﺎﻧﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﺪﻧﻈﺮ ﺑﻪدﻧﺒﺎل ﺳﻨﺠﺶ ﺗﻮسعه ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ استان¬هاي غرب و شمال غرب كشور، ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮدن ﻣﻴﺰان اﺧﺘﻼف ﺳﻄﺢ ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﺑﻴﻦ آنﻫﺎ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ در ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻴشتر ﺑﻪ اﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻣﺤﺮوم و ﺗﻮﺳﻌﻪﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ميﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺗﻮزﻳﻊ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و درﻣﺎﻧﻲ و ﻧﺤﻮه از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن اﺧﺘﻼﻓﺎت در ﺗﻮزﻳﻊ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و درﻣﺎﻧﻲ در ﺑﻴﻦ اﺳﺘﺎن هاي غرب اﻳﺮان ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. در اين پژوهش از 7 شاخص بهداشتي و درماني براي بررسي بخش بهداشت در 7 استان غرب و شمال غرب كشور و همچنين جهت رتبه¬بندي استان¬ها از روش تاپسيس استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه در مناطق غرب و شمال غرب كشور استان آذربايجان شرقي به¬عنوان توسعه¬يافته¬ترين و استان¬هاي زنجان و كردستان به عنوان محرو¬ترين استان-ها شناخته شدند. در اين مطالعه نشان داده شد كه در استان¬هاي غربي و شمال غرب كشور از نظر دسترسي به امكانات و خدمات سلامت تفاوت¬هاي زيادي وجود دارد.