تأثير آزاد سازي اقتصادي بر رشد اقتصادي بر مبناي وقفههاي مالياتي در ايران

آزادسازي اقتصادي مجموعهاي از اقدامات براي تفويض اختيارات بخش عمومي به بخش خصوصي از طريق حداقلكردن دخالت دولت در بازار و تقويت مكانيسم بازار است. حذف موانع بازارهاي مالي، آزادسازي قيمتهاي تحت كنترل، كاهش يارانههاي مستقيم و غيرمستقيم، گرايش به نظام ارزي شناور، آزادسازي تجارت خارجي و حذف تعرفه هاي تجاري، گسترش سرمايهگذاري خارجي و بازار محور شدن نرخ بهره، از جمله اقدامات موثر در فرآيند آزادسازي اقتصادي هستند. شاخص آزادسازي اقتصادي بنياد هريتيچ از سال 1995 ميلادي به صورت ساليانه و به منظور بررسي عوامل مؤثر بر آزادسازي اقتصادي، براي اغلب كشورهاي جهان محاسبه ميشود . لذا، باتوجه به اين كه آزادسازي اقتصادي تاثيرات عمدهاي بر درآمدها و رشد اقتصادي دارد، اين پژوهش به بررسي تأثير آزاد سازي اقتصادي بر رشد اقتصادي بر مبناي وقفههاي مالياتي در ايران در دوره ي زماني 1393 - 1360 پرداخته است. براي رسيدن به اين هدف،اين پزوهش از مدل اقتصاد سنجي خودرگرسيون برداري ) var ( و از روش جوهانسون-جوسيليوس براي بررسي همانباشتگي استفاده كرده است. نتايج حاصل شده، نشان ميدهد كه فرآيند آزادسازي اقتصادي تأثير معنيداري بر شاخص رشد اقتصادي در ايران داشته است .