رتبه بندي عوامل موثر بركارآفريني بشردوستانه

كارآفريني (بشردوستانه و عام المنفعه) فعاليتي خلق كننده ي ارزش اجتماعي است كه مي تواند در بخشهاي غيرانتفاعي وتجاري انجام شود. با توجه به اين كه امروزه كارآفريني بشردوستانه به عنوان راه كاري اثرگذار و پايدار در راه توسعه ي اقتصادي و اجتماعي كشورها شناخته مي شود و هر روزه توجه بخشهاي گسترده تري از جامعه را به خود جلب مي كند، توجه به اين مفهوم در فضاي كشور ايران نيز ضرورت دارد.جامعه آماري تحقيق صد نفر از فعالان اجتماعي شامل مديران يا بنيان گذاران، كارمندان، داوطلبان و حاميان فعال در كسب وكارهاي اجتماعي در بخشهاي انتفاعي و غيرانتفاعي بوده اند. پرسش نامه ابزار اصلي تحقيق بوده و درتجزيه و تحليل نتايج، به ترتيب از آزمون كولموگروف اسميرنوف براي سنجش نرمال بودن داده ها، آزمون ميانگين براي سنجش اثرگذار بودن متغيرها و آزمون فريدمن براي اولويت بندي نتايج استفاده شده است.براساس نتايج اين تحقيق، هر پنج عامل معرفي شده در الگوي مفهومي، در توسعه ي كارآفريني بشردوستانه در ايران، اهميت داشته و اولويت آنها به ترتيب عبارت است از: فرهنگي واجتماعي ،سرمايه افراد،جمعيت شناختي،قوانين دولتي وعوامل سياسي