تحليل وضعيت اشتغال در بخش هاي عمده اقتصادي طي دهه ي1375تا 1385 با استفاده از مدل اقتصاد پايه و تغيير- سهم، مطالعه موردي استان ايلام

جهت تدوين يك برنامه براي اشتغال زايي و توسعه پايدار منطقه، شناخت كافي از موقعيت و مزيت هاي آن ضرورت دارد. مبحث اشتغال و پيچيدگي هاي آن در جامعه امروز توجه بسياري از دولتمردان، كارشناسان را به خود جلب كرده است. بخشهاي اقتصادي از اركان توسعه ي هر منطقه محسوب مي شود. رشد بخشهاي اقتصادي گوياي پيشرفت هر منطقه است و برخورداري از هدف خاص براي فعاليت هاي اقتصادي در هر مكان، مشخص كننده پيشرفت آن مكان در يك زمينه ي خاص اقتصادي است. هدف از اين مطالعه تحليل وضعيت اشتغال بخش ها و گروه هاي عمده فعاليت در كل شهرستان هاي استان ايلام در طي دهه 1385-1375 مي باشد، كه بدين منظور با استفاده از مدل تغيير- سهم به تشخيص بخش هايي كه مزيت نسبي دارند و از قدرت رقابتي برخوردار هستند، پرداخته شده است. همچنين با به كارگيري مدل اقتصاد پايه، بخش هاي پايه كه صادر كننده نيروي شاغل خود بوده مشخص گرديده است. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي بوده و جمع آوري داده ها اسنادي و با تكيه اصلي بر داده هاي مستند مركز آمار كشور مي باشد.نتايج حاصل نشان مي دهد كه بخش هاي كشاورزي و صنعت كاهش رشد را داشته اند و بخش خدمات در استان بر بخش هاي ديگر مسلط شده است. ساختار بخش هاي اقتصادي استان طي سال هاي 85- 1375 مثبت و داراي صعود بوده است. تمامي بخش هاي اقتصادي به جز بخش صنعت كه تا حدودي نزول داشته، از مرتبه بالايي برخوردار بوده اند. بنابراين توجه هر چه بيشتر برنامه ريزان نسبت به دقت و حساسيت در هدف گذاري در بخشهاي سه گانه لازم و ضروري است.