بهبود كارايي و بهره‌وري از گياهان دارويي به كمك تكنيك‌هاي زيست فناوري

در حال حاضر استفاده از گياهان دارويي و تركيبات موثره آن ها در صنايع داروسازي، آرايشي و بهداشتي افزايش چشمگيري داشته است. طي سالهاي اخير استفاده از اليسيتورهاي زيستي و غير زيستي، استفاده از تكنيك هايي از جمله غيرمتحرك سازي سلول ها، بيوترانسفورماسيون، سيستم كشت پيوسته بسته، تكنيك هاي سيتوژنتيك، استفاده از ميانجيگري هاي باكتريايي و ماركرهاي مولكولي به عنوان يك ابزار قدرتمند جهت توليد متابوليت هاي ثانويه، شناسايي و دستكاري ژنتيكي آنزيم هاي موثر در مسيرهاي بيوسنتزي، مكانيسم هاي تنظيمي آن ها و افزايش بيان ژن ها مورد توجه خاصي قرار گرفته است. علاوه براين استفاده از اين تكنيك ها، امكان توليد سريع و انبوه ژنوتيپ هاي مطلوب با محتواي ژنتيكي يكسان و كيفيت يكنواخت، در مكان و زمان محدودتري را فراهم نموده است. همچنين بررسي و ايجاد تنوع سوماكلونال در گياهان حاصل از كشت بافت جهت گزينش گياهان با عملكرد بالاي ماده مؤثره حائز اهميت مي باشد. كشت سلولي طيف وسيعي از گياهان دارويي بررسي شده است و تركيبات مهمي نظيرآلكالوئيدها، تانن ها، فلاونوئيد ها، ترپنوئيدها و تركيبات نيتروژني از اين طريق توليد شده اند. به نظر مي رسد در آينده نزديك استفاده از اين تكنيك ها به عنوان يكي از منابع عمده جهت توليد داروها در جهان در نظرگرفته شود.