تحليلي بر پژوهش هاي حوزه معيشت جوامع محلي جنگل‌نشين در كشور

منابع جنگلي نقش مهمي در رفاه و كاهش فقر در مناطق روستايي و عشايري دارند به همين دليل بشر در مواجهه با طبيعت و محيط¬زيست شيوه معقولي را اتخاذ ننموده و به جاي جامع¬نگري و برنامه¬ريزي براي بهره¬برداري پايدار از اين منابع، به بهره¬كشي و منفعت جويي ناپايدار از آن پرداخته است. از اين رو طبيعت در دهه¬هاي اخير در اثر عوامل گوناگون كه عمده آن عوامل اجتماعي و اقتصادي مي¬باشد، دچار آسيب¬هاي جدي و نگران كننده شده است. از آنجايي كه وابستگي معيشتي مردم محلي به عرصه‌هاي جنگلي يكي از دلايل اصلي و عمده تخريب و كاهش سطوح جنگل‌ها در دنيا به شمار مي‌رود در اين مطالعه سعي بر آن شد با مرور مطالعات و پژوهش¬هاي صورت گرفته در حوزه معيشت جنگل¬نشينان، به تحليل آسيب¬ها و عوامل موثر اين نوع معيشت بر مديريت جنگل¬هاي كشور پرداخته شود و بدين منظور از روش تحليل اسنادي بهره گرفته شد. در اين راستا با جمع‌آوري اسناد و مطالعات مرتبط و طبقه‌بندي آن‌ها، تفسير اين مطالعات در بخش‌هاي تمركز و پراكنش جغرافيايي و رويشگاهي، روش و ابزار شناسي و در نهايت تحليل نتايج صورت گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد، توجه و تمركز طرح‌هاي جنگلداري و مديريت جنگل به مسائل اجتماعي جنگل تنها راه مرتفع نمودن تدريجي تخريب جنگل توسط مردم محلي است كه اين امر در سايه توجه به مشاركت و دخالت موثر مردم در برنامه‌ريزي و اجراي اين طرح‌ها است.