بازشناسي انواع هندسه در شكل‌گيري خانه هاي سنتي كاشان به منظور هويت مندي ساختارهاي پيشرو در معماري معاصر ايراني اسلامي (نمونه موردي خانه سجادي ها كاشان)

ﻫﻨﺪﺳﻪ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﻱ ﻫﻨﺮ ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺳﻨﺘﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻨﺎﻫﺎﻱ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪ نشانه هاي آن موجود ﺍﺳﺖ. از آنجا كه اساس كار معماري ساختن است ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻨﺎﺳﺒﺎﺕ ﻭ ﻧﻈﻢ ﺩﻗﻴﻖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﻫﻨﺪﺳﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﻗﻴﻖ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ هاي فكري و مباني نظري آن بسيار پر اهميت ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﻫﻨﺪﺳﻪ ﻭ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺎﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﭘﻲ ﺑﺮﺩ. ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻫﺎﻱ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻣﻨﻈﻢ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﭘﻼﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺩﺭﻙ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺍﻳﺴﺘﺎﻳﻲ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺩﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﻱ ﻛﻬﻦ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻨﺎﻫﺎﻱ ﻣﺪﺭﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯﻱ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﻛﺸﻮﺭ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﺍﻫﻜﺎﺭﻱ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﺲ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﺭ ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﻤﻮﺩ. اين مقاله بر آن است كه ضمن شناخت دقيق از اصول هندسي موجود در معماري سنتي، به تحليل نمونه مورد بررسي (خانه سجادي ها، كاشان) بپردازد تا بتواند الگويي براي استفاده معماران، در بناهاي مدرن امروزي باشد. پرسش اصلي اين پژوهش به شناخت اصول هندسي معاري سنتي و توانايي كاربرد آن‌ها در معماري معاصر مربوط مي‌شود. به عبارت ديگر سوال اصلي اين است كه اصول اصلي هندسه در معماري سنتي ايران كدام‌اند؟ دستاوردهاي پژوهش نشاندهنده آن است كه با تحليل و بررسي دقيق پلان خانه هاي سنتي ايراني (نمونه موردي خانه سجادي‌ها كاشان) به الگوهاي هندسي مورد استفاده توسط معماران كهن مي‌رسيم كه مي‌تواند مورد استفاده معماران معاصر و مدرن كشور قرار گيرد.