تحليل جامعه‌شناختي عوامل مؤثر ازخودبيگانگي جوانان (موردمطالعه: شهرستان مشكين‌شهر، 1394)

ازخودبيگانگي به انزوا و بيگانگي فرد نسبت به دنياي اطراف و محيط اجتماعي خود هست. كه در انديشه ماركس، وبر، مرتن، فروم، دوركيم و... مورد بحث و بررسي قرارگرفته است. همه نظريه‌پردازان، علت اصلي آن را در محيط اجتماعي جستجو مي‌كنند. در اصلاح جامعه‌شناسي، به دوگانگي رفتاري فرد، بيهنجاري، بي معنايي، بي ارزشي، بي قدرتي و داشتن نگرش بي هدف از علايم از خود بيگانگي است. هدف اصلي پژوهش حاضر اين است كه چه عامل جامعه‌شناختي در از خودبيگانگي جوانان تأثيرگذار است؟ كه با استفاده از روش پيمايشي (كمي) و ابزار پرسشنامه محقق ساخته اجرا شده است. با استفاده از فرمول نمونه‌گيري طبقه سيستماتيك، از 1500 نفر جوانان، 300 نفر به ‌عنوان نمونه انتخاب ‌شده‌اند. يافته‌هاي آزمون استنباطي نشان مي‌دهد كه بين فقر فرهنگي (231/0)، فقر اقتصادي (416/0)، مذهبي بودن (345/0-)، خشونت در خانواده (346/0)، ناكامي اجتماعي (432)، هوش فرهنگي (221/0-)، احساس بي‌قدرتي (459/0) و احساس بي‌هنجاري (389/0) با از خودبيگانگي جوانان رابطه معني‌داري داشته است.