بهبود تعامل بين دانشگاه، صنعت و فضاي بازاركار

ارتباط دانشگاه، صنعت و بازاركار با توجه به ميزان تأثيرگذاري آن ها در فرآيند توسعه و پيشرفت در كشور¬هاي مختلف يك مقوله بسيار مهم اتلاق مي گردد و به عنوان پايه هاي اساسي جوامع محسوب مي شوند. دانشگاه ها، مراكز تحقيقاتي و صنعت و بازاركار به عنوان شاخص هاي تعيين كننده توسعه و وضعيت اقتصادي هر كشور هستند، به گونه اي كه ارتباط مستحكم اين نهادها، توسعه پايدار براي كشور به ارمغان مي آورند. طي دهه هاي گذشته آموزش عالي در ايران بطور چشم گيري با رشد قابل توجهي همراه بوده است، اما در بازار كار و صنعت كشور، شاهد رونقي درخور نبوده ايم و اين نشان دهنده آن است كه ارتباط بازاركار، صنعت و دانشگاه به خوبي شكل نگرفته است. لذا امروز نياز به پيدا كردن راهكارهاي مناسب براي برقراري تعامل مؤثر بين اين نهادها در جهت پيشرفت و توسعه اقتصادي كشور ضروري است. در مقاله حاضر پس از توضيح در مورد ارتباط دانشگاه و صنعت در ايران و كشورهاي توسعه يافته و توسعه نيافته و بررسي محدوديت و مشكلات ايجاد ارتباط بين اين دو نهاد، به ارائه راهكارهايي جهت بهبود اين محدوديت ها و ايجاد ارتباطي مستحكم بين دانشگاه، صنعت و بازاركار پرداخته ايم.